ԹԵՅ
ՄՇԱԿՈՒՅԹ, Օրվա լուր | ankakh | December 13, 2010 14:43Չինաստանում թեյը հայտնի էր մեր թվականությունից 2700 տարի առաջ: Ավելի ուշ այն հայտնվեց Ճապոնիայում, Հնդկաստանում, Ինդոնեզիայում ու Շրի Լանկայում:
Ռուսաստանում թեյը` որպես ըմպելիք, առաջին անգամ օգտագործեցին ավելի քան 200 տարի առաջ, ցարական արքունիքում, իսկ թեյի թփեր փորձեցին մշակել միայն XIX դարի սկզբին:
1780 թ. անգլիացի գործարարները փորձեցին թեյ աճեցնել Հնդկաստանում, սակայն այդ թեյը դատապարտված էր մրցելու չինական թեյի հետ: 1882-ին ողջ Ցեյլոնում սրճի զանգվածային ոչնչացում էր տեղի ունենում, և փոխարենը սկսվեց թեյի մշակումը: Այսօր արդեն թեյ-ըմպելիքը և թեյ-բույսը մեծ տարածում ունեն: Թեյի արտադրություն է իրականացնում ավելի քան 30 պետություն:
Արևադարձային երկրներում թեյի թփերը ծաղկում և սերմնակալում են գրեթե ամբողջ տարին: Դրա ծաղիկներն սպիտակ են կամ վարդագույն, 5-7 թերթանի:
Բայց թեյի թփերը մշակում են ոչ թե ծաղիկների ու սերմերի, այլ մատղաշ ու նուրբ ընձյուղների համար, որոնցից պատրաստում են բուրումնավետ ու թարմացնող թեյի ըմպելիքը:
Թեյը` որպես բույս, պատկանում է կամելիաների դասին: Այն լինում է սև ու կանաչ, սորուն և ձողաձև, աղյուսաձև ու սալիկաձև մամլած: Բայց մինչև մեր սեղանին հասնելը թեյի յուրաքանչյուր տերև ենթարկվում է բազմաթիվ գործողությունների . այն թառամեցնում են, ոլորում, չորացնում, տեսակավորում և փաթեթավորում: Այդ ամենն անում են մեքենաները, իսկ մարդիկ հետևում են, որ թեյը չկորցնի իր արժեքավոր հատկությունները, նրա մեջ պահպանվեն կոֆեինը, տանինը և եթերայուղերը: Կոֆեինն առաջացնում է առույգության զգացում, տանինն ըմպելիքին տտիպ համ է հաղորդում, իսկ եթերայուղերը` հաճելի բույր:
Մերի ԲԱԼԱՍԱՆՅԱՆ