Պայքար հակահայկական քարոզչության դեմ. ինչպես տեղեկատվությունը տարբերել ապատեղեկատվությունից
ԱՇԽԱՐՀՈՒՄ, Հարցազրույց, Շաբաթվա լուր | Աննա Մուրադյան | March 4, 2010 5:102009 թ. ամռանն ստեղծված «Այլատյացության կանխարգելման նախաձեռնություն» հկ-ի գործունեության նպատակը համացանցում տիրող այլատյացության, անհանդուրժողականության մթնոլորտի, ինչպես նաև հակահայկական քարոզչության հայտնաբերումն ու կանխարգելումն է: Իր գործառույթների շրջանակներում հկ-ն իրականացնում է մի քանի նախագծեր, որոնցից մեկը փետրվարի 24-ին գործարկված www.xocali.net կայքն է:
Այս կայքը տվյալների բազա է, որտեղ հավաքված են 1992 թ. փետրվարին Խոջալուում տեղի ունեցած դեպքերի վերաբերյալ պաշտոնական փաստաթղթեր, տարբեր տարիների և տարբեր աղբյուրներում հրապարակված ականատեսների վկայություններ, ինչպես նաև կոնկրետ փաստեր, թե ադրբեջանական պետական քարոզչությունն ինչ դեպքերում և ինչ կեղծիքներ է արել իրականությունը խեղաթյուրելու համար:
«Անկախի» հարցերին պատասխանում է տեղեկատվական պատերազմների գծով մասնագետ, «Այլատյացության կանխարգելման նախաձեռնություն» հկ-ի կողմից հրավիրված փորձագետ Սամվել Մարտիրոսյանը:
Ինպե՞ս տեղեկատվությունը տարբերել ապատեղեկատվությունից և ինչպես հայտնաբերել այն:
Դա շատ լուրջ խնդիր է, որովհետև, երբ ադրբեջանական մամուլն ինչ-որ տեղեկատվություն է հրապարակում, մեր լրատվական դաշտը դառնում է ադրբեջանական քարոզչության մեքենայի մաս, քանի որ այն, փաստորեն, հենց մենք ենք տարածում: Կան մարդիկ, որոնք կարողանում են հայտնաբերել ապատեղեկատվությունը, բայց չգիտեն, թե ինչպես այն տարածեն հայկական մամուլով կամ իրազեկեն հանրությանը, որ այն չճշտված է: Ուստի մենք սկսել ենք մի նախագիծ, որի շրջանակներում հնարավոր կլինի կենտրոնացնել արձանագրված ապատեղեկատվությունն ու տարածել այն:
Ե՞րբ այն կյանքի կկոչվի:
Խնդիրը վաղուց հասունացած էր, իսկ տեխնիկապես այն գրեթե պատրաստ է, այնպես որ մոտ ժամանակներս այդ մասին պաշտոնապես կհայտարարվի:
Ինչպե՞ս առաջացավ xocali.net կայքն ստեղծելու գաղափարը:
Մենք սկսել էինք ուսումնասիրել և թվայնացնել սումգայիթյան 36-հատորանոց արխիվը, որը մեզ տրամադրել է ՀՀ գլխավոր դատախազությունը: Դրանք մարդկային պատմություններ են, հարցաքննություններ, հարյուրավոր վկայություններ այն մասին, թե ով` ինչպե՞ս և ի՞նչ հանգամանքներում է զոհվել և այլն: Այդ ընթացքում(2009թ. աշնանը) Ադրբեջանը Խոջալուի մասին ֆիլմ էր նկարահանել, և մենք հանկարծ նկատեցինք, որ այդ ֆիլմում նրանք օգտագործել են 1991 թ. «Կոմսոմոլեց Կուզբաս» թերթում հրապարակված մի հայ երեխայի լուսանկար, որը, բնականաբար, Խոջալուի հետ ոչ մի կապ չուներ: Մենք դա մամուլով տարածեցինք:
Մարդկային հոգեբանության վրա սպանված, խոշտանգված կամ վիրավորված մարդու լուսանկարը շատ ավելի մեծ ազդեցություն ունի, քան գրավոր նյութը, մանավանդ, եթե դա կնոջ կամ երեխայի լուսանկար է: Դա շոկային տրամադրություններ է ստեղծում:
Հետո մենք սկսեցինք ավելի խորն ուսումնասիրել նրանց տարածած հրապարակումներն ու հայտնաբերեցինք, որ ինչ ասես` չեն օգտագործել. Կոսովոյում, օգոստոսյան ռուս- վրացական պատերազմում, Թուրքիայում զոհված ալբանացիների, վրացիների ու քրդերի կամ դիահերձարանում արված մարդկային մարմինների լուսանկարներ: Մենք հայտնաբերեցինք այդպիսի 20 լուսանակար, որոնք օգտագործվել էին մի քանի անգամ և հայերի նկատմամբ հակակրանք ու ատելություն առաջացնելու նպատակով:
Ու տեսնելով, թե ադրբեջանական կողմն ինչքան հեշտ ու ցինիկաբար է կեղծում փաստերը, որոշեցինք ստեղծել մի կայք, որտեղ կհավաքվեն նրանց կողմից կեղծված բոլոր դեպքերը, լինի դա լուսանկար թե վկայություն:
Ինչպե՞ս արձագանքեց ադրբեջանական կողմը:
Կայքը գործարկվեց փետրվարի 24-ին, և նրանց կողմից անմիջապես տասնյակ մեկնաբանություններ տարածվեցին, թե դա անիմաստ կայք է ու դրա բովանադակությունը ոչինչ չի ապացուցում: Կայքի մասին բացասաբար խոսեց նաև Ադրբեջանի ԱԳՆ մամլո խոսնակը, ինչը վկայում է կայքի կարևորության մասին: Ես չեմ հիշում մի դեպք, որ ինչ-որ կայքի մասին ԱԳ նախարարության մակարդակով տեսակետ հնչեր: Նրանց բարձրացրած հիսթերիան մինչև հիմա էլ շարունակվում է. ադրբեջանական մամուլով հակերներին բացահայտ կոչ արվեց կոտրել կայքը, սակայն մենք նախապես կայքն այնպես էինք սարքել, որ կոտրել չլինի: Այստեղ կարևոր է փաստել, որ ադրբեջանական լրատվամիջոցները, մասնավորապես` «Վեստի» գործակալությունը, բացահայտ քաջալերում ու դրդում էր քրեական հանցագործության, որովհետև կայքի վրա հարձակումը քրեական հանցագործություն է ինչպես միջազգայնորեն, այնպես էլ Ադրբեջանի քրեական օրենսգրով:
Կայքի գործարկումը որևէ ազդեցություն ունեցա՞վ Խոջալուի դեպքերի կապակցությամբ ադրբեջանական կողմի հակահայկական քարոզչության վրա:
Իհարկե: Ադրբեջանական կողմը Խոջալուի տարելիցի կապակցությամբ պատրաստվում էր տարածել մեծ քանակով հակահայկական բնույթի նյութեր, սակայն կայքի գործարկումը կանխեց դրանց հրապարակումը:
Ի՞նչ բազա է տեղակայված կայքում:
Այնտեղ դրված է այն ամենը, ինչ արդեն ունեինք, ուղղակի համախմբված է: Դրանք մեր ունեցած բոլոր կեղծ լուսանկարներն են` մանրամասն վերլուծված, որպեսզի յուրաքանչյուր մարդ համոզվի, որ դրանք կեղծ են: Դա, օրինակ, ադրբեջանցի լրագրող Էյնուլլա Ֆաթուլլաևի հոդվածներն են այն մասին, որ Խոջալուն կազմակերպված է եղել հենց ադրբեջանցիների կողմից այն ժամանակվա նախագահ Մութալիբովին պաշտանանկ անելու համար: Նաև փաստեր այն մասին, որ ադրբեջանական իշխանությունների կողմից հրահանգ էր տրված չտեղահանել բնակչությանը, թեպետ դեպքերից 4 օր առաջ հայկական կողմը նախազգուշացրել էր, որ հումանիտար միջանցք է թողնված մարդկանց տարհանելու համար:
Քանի՞ լեզվով է գործում կայքը:
Այս պահին կայքը հասանելի է անգլերեն, ռուսերեն, ադրբեջաներեն, գերմաներեն: Նախատեսում ենք մոտ ժամանակներս ունենալ նաև ֆրանսերեն, պարսկերեն և բուլղարերեն տարբերակները:
Հիմա ի՞նչ աշխատանքներ են ընթանում:
Այժմ ուսումնասիրում ենք Խոջալուի զոհերի ցուցակները, որոնք շրջանառության մեջ է դրել ադրբեջանական կողմը: Դրանք իրարարմերժ են: Նախ թվերով իրար հետ չեն համընկնում, բացի այդ, կան տասնյակ կրկնվող անուններ: Ուզում ենք ճշտել` այդ մարդիկ իրականում գոյություն ունեցե՞լ են, թե՞ ոչ, որովհետև հայտնաբերել ենք, որ նույն անունով մարդու անվան մեջ, օրինակ ա տառը գրված է լատինատառով ու կիրիլցայով ու փաստաթղթի մեջ գրված են տարբեր տեղեր: Դա ճշտելու համար դիմել ենք ԼՂՀ իշխանությունների աջակցությանը:
Ո՞վ է ֆինանսավորում նախագիծն ու կայքի պատրաստումը:
ՀԿ-ի բոլոր նախագծերն էլ իրականացվում են էնտուզիաստների միջոցներով: Թարգմանություններն արվում են կամավորական հիմունքներով: Նրանցից շատերը forum.openarmenia.com ֆորումի մասնակիցներն են:
Չնչին միջոցներ են ծախսվել ուղղակի հոստինգ ու դոմեն առնելու վրա: ՀՀ նախագահի աշխատակազմի հասարակայնության հետ կապերի բաժինն աջակցել է լուսանկարների համար ստանալու փորձագետի եզրակացություն: Որովհետև լուսանակարի համար պետք է կրիմինալիստ փորձագետի եզրակացությունը, որպեսզի բացառվի որևէ կեղծ մեկնաբանություն:
Որևէ այլ պետական աջակցություն չկա, և դա ճիշտ է: Ադրբեջանական կողմը փողհարում էր, թե մենք դրա վրա մեծ գումարներ ենք ծախսում, որովհետև իրենց մոտ այս կարգի նախագծերի համար հսկայական փողեր են ծախսվում: Երբ պետությունը գումարներ է տրամադրում, այդ գումարները վատնվում են: Իսկ «ուտելուց» հետո էլ պետք է հաշվետվություններ գրվի և այլն, իսկ կամավորական աշխատանքը այդպիսի բանը բացառում է: