Եկել է խոստումները կատարելու ժամանակը

Նախընտրական քարոզչության շրջանում կարծես նորաձև ու պարտադիր դրույթ էր քաղաքական ուժերի համար իրենց նախընտրական ծրագրում անդրադառնալ Գիտության ներկայիս խնդիրներին ու խոստանալ ապահովել գիտության ֆինանսավորման պատշաճ ու շարունակական ավելացում:

Այն, որ գիտության դերը և ֆինանսավորման ավելացումը կարևորվում է, իհարկե ՊԳՖԱ-ի մեկ տարվա գործունեության արդյունք է նաև. այժմ սկսած իշխանավորներից մինչև շարքային քաղաքացի գիտեն, որ երկիրն առանց գիտության ապագա չունի, իսկ գիտությունը փրկելու համար էլ ֆինանսավորում է հարկավոր: Եվ բնական է, որ երկրի համար նման կարևոր խնդիրը և լուծման խոստումները պետք է տեղ գտնեին իրեն հարգող ցանկացած քաղաքական ուժի ծրագրում:

Նախընտրական փուլն ու ընտրություններն արդեն անցյալում են ու եկել է խոստումները կատարելու ժամանակը:

Մայիսի 31-ին կգումարվի 5-րդ գումարման Ազգային ժողովի անդրանիկ նիստը: Եվ հետագա  ընթացքը ցույց կտա, թե քաղաքական ուժերը որքանով են իրենց խոսքի տերը:

Մասնավորապես, ՀՀԿ-ն, որ խորհրդարանում կունենա մանդատների կեսից ավելին, խոստացել էր ներդնել «գիտության ֆինանսավորման ժամանակակից մեթոդներ», ԲՀԿ-ն, որ խորհրդարանում ներկայացված քաղաքական ուժերից մեծությամբ 2-րդն է, խոստացել էր գիտության համար համապատասխան պայմաններ ապահովել, զարգացնել ենթակառուցվածքները, խորացնել գիտության և տնտեսության միջև կապը, կատարելագործել գիտության ֆինանսավորման մեխանիզմները և ավելացնել բյուջետային հատկացումները:

Գիտության ֆինանսավորումը առնվազն մինչև ՀՆԱ 1 տոկոսին հասցնել էին նախատեսել ՀԱԿ-ը, Ժառանգությունը, ՀՅԴ-ն, որոնք էլի ներկայացված են խորհրդարանում:

Նման մի բան էր նախատեսել նաև ՕԵԿ-ը:

Մեծամասնական թեկնածուներից ոմանք ևս իրենց նախընտրական ծրագրերում անդրադարձել էին գիտության ֆինանսավորման խնդիրներին: Մասնավորապես, թիվ 10 ընտրատարածքից ընտրված պատգամավոր Գարեգին Նուշիկյանը նախընտրական ծրագրով նախատեսում էր «գիտակրթական ոլորտին հատկացվող միջոցների աստիճանական ավելացում  և  գիտություն-բիզնես համակարգված կապի զարգացում»:

Թիվ 4 ընտրատարածքի պատգամավոր Արտակ Սարգսյանի նախընտրական ծրագրում էլ նախատեսվում էր ավելացնել գիտությանը հատկացվող պետական ֆինանսավորման ծավալները, նախապայմաններ ստեղծել երիտասարդ կադրերի համար գիտություն մուտք գործելու համար, պետական բյուջեի և մասնավոր ծրագրերի շրջանակներում հետևողականորեն ավելացնել գիտության ոլորտին հատկացվող ֆինանսական միջոցների ծավալը, բիզնես-գիտություն համագործակցության զարգացման մեխանիզմներ ստեղծել:

Թիվ 30 ընտրատարածքից ընտրված Էդմոն Մարքույնանն էլ նախատեսել էր գիտության ֆինանսավորումը հասցնել ՀՆԱ 1 տոկոսին` հետագայում տարեկան 0,2 տոկոս աճի միտումով:

Ստացվում է, որ գիտության ֆինանսավորման ավելացման և կայուն զարգացման ապահովման կողմնակից են խորհրդարան մտած բոլոր քաղաքական ուժերը: Մնում է, որ այդ քաղաքական ուժերը կամք դրսևորեն ու իրականացնեն իրենց խոստումները: