Ինչքանո՞վ է հավաստի հայկական դասաժամերի վերականգնումը Ջավախքում
Շաբաթվա լուր, ՔԱՂԱՔԱԿԱՆ | Աննա Մուրադյան | April 9, 2011 6:01Անցյալ շաբաթ ԿԳ նախարար Արմեն Աշոտյանը Վրաստանից վերադառնալով՝ ամփոփեց այցի արդյունքներն ու հայտարարեց, որ հայկական դպրոցներում ավելանալու են հայոց լեզվի, հայ գրականության և հայոց պատմության դասաժամերը:
Անցած տարի Վրաստանում կրճատվել էին հայոց լեզվի դասաժամերը` շաբաթական 7-8 ժամից դառնալով 5 ժամ: Նախարարը, հանդիպելով իր վրացի գործընկեր Դմիտրի Շաշկինի հետ, պայմանավորվածություն է ձեռք բերել` վերականգնելու հին ժամաքանակը:
Ջավախքում ապրում է մոտ 150 հազար հայ:
Այս իրադարձությունը Ջավախքի և Հայաստանի քաղաքական գործիչները մեկնաբանում են տարբեր տեսանկյուններից:
«Ջավախքն այսօր Հայաստանի ու Վրաստանի համար դարձել է գործիք, մինչդեռ այն պետք է լինի գործոն, որը կնպաստի երկու երկրների մերձեցմանը»,- լրագրողներին ասաց «Սամցխե-Ջավախք» հայկական հասարակական կազմակերպությունների խորհրդի անդամ, «Ա-ինֆո» միության նախագահ Արտակ Գաբրիելյանը:
Նրա կարծիքով` իրավիճակն այսօր Ջավախքում բարդ է բոլոր առումներով. «Ջավախքի դպրոցների վրա ճնշումներն ու վախի մթնոլորտն այն աստիճանի են հասել, որ չեմ կարծում, թե մի դպրոցում այսուհետ հայ ժողովրդի պատմություն դասավանդվի»: Միաժամանակ Գաբրիելյանը կարծում է, որ եթե Հայաստանի իշխանությունները ցանկություն ունենան, կարող են ինչ-որ հարցեր լուծել. «Այսօր իրականացվող վրացականացման քաղաքականության դեպքում հայերի թիվը Ջավախքում կտրուկ կնվազի»:
«Լեռնաշխարհ» միության նախագահ Վալերի Արաբյանի համոզմամբ՝ Հայաստանի իշխանությունները պետք է լրջորեն զբաղվեն Ջավախքի խնդիրներով ու Վրաստանի իշխանություններին պահանջեր ներկայացնեն: Նա ասում է, որ Վրաստանի որևէ կառավարություն չի կարող ջնջել Ջավախքը աշխարհի երեսից, սակայն, ցավոք սրտի, Ջավախքի թեման շոշափվում է միայն ընտրությունների նախաշեմին՝ քաղաքական շահաբաժին ունենալու համար։ «Եթե մեր իշխանությունները ցանկություն ունենան, որոշ հարցեր լուծում կստանան։ Մինչդեռ այսօր պարտվողական և զիջողական քաղաքականություն է վարվում,- ասում է նա,- Ջավախքը պետք է կամուրջ լինի հարաբերությունների կարգավորման համար»:
Երկու գործիչներն էլ ասում են, որ Վրաստանում ադրբեջանցիների դրությունը նույնպես նախանձելի չէ: «Եթե Ջավախքի դպրոցի տնօրենը, ասենք, հայ է, ապա ադրբեջանական դպրոցինն արդեն վրացի է,- ասում է Գաբրիելյանը,- կոպիտ հաշվարկով` ադրբեջանցիները մեզանից մի քայլ հետ են»:
«Միտք» վերլուծական կենտրոնի փորձագետ Վահե Սարգսյանն «Անկախին» ասաց, որ բարձր է գնահատում ԿԳ նախարարի այս քայլը, որ փորձում է հարցին ինչ-որ լուծումներ տալ, սակայն խիստ թերահավատորեն է վերաբերվում վրացական կողմի խոստմանը. «Հայերենի դասաժամերի կրճատումը կապված է իրականացվող վրացականացման կոշտ քաղաքականության հետ, որն ընթանում է բռնի մեթոդներով ազգային գիտակցության ուրացմանը զուգահեռ»:
Սարգսյանն ասում է, որ Վրաստանի իշխանությունների գործողություններն էլ ավելի են հեշտացնում այն, որ Ջավախքի ժողովուրդը շատ պասիվ է և չի ընդվզում իր նկատմամբ խտրականության դեմ. «Երբ անցյալ տարի դասաժամերը կրճատվեցին, ջավախահայությունը հանդես եկավ ընդամենը մի քանի հայտարարությամբ, և դրանով գործը սահմանափակվեց»:
Փորձագետի կարծիքով` սա հերթական խոստումներից մեկն է, որի վերջը հայտնի չէ, թե ինչ է լինելու. «Մենք շատ դառը փորձ ունենք վրացիների հետ շփման հարցում, օրինակները բազմաթիվ են, հենց թեկուզ սուրբ Նորաշենի հարցը, որտեղ նախագահի մակարդակով խոստում էր տրված»:
1994-ից պարբերաբար փորձեր են արվում վրացականացնելու Թիֆլիսի սուրբ Նորաշեն եկեղեցին. ոչնչացվում են հայկական արձանագրությունները, որմնանկարները, խաչքարերը: 2008 թ. վարչապետ Տիգրան Սարգսյանի Թիֆլիս կատարած այցի ժամանակ Սահակաշվիլին խոստացել էր, որ այդ հարցը լուծվելու է, սակայն ոչինչ էլ չարվեց: Սարգսյանն ասում է, որ կարծես թե դպրոցներում լեզվի ընդհանուր դասաժամերն են ավելանում, և տոկոսային հաշվարկով կավելանան նաև հայերենի դասաժամերը. «Հետո էլ կասեն, թե տեսաք` լուծեցինք էդ հարցը, իսկ խնդիրները լուծելու համար այլ ճանապարհներ պետք է գտնել»: