Մի բաժակ թեյի համար երևանյան սրճարանում հրաժարվում են սպասարկել

Ազատության պողոտայում գտնվող «Ցածր գներ» խանութում գնումներ կատարելու ժամանակ Արփիին վաճառողը հանել էր հունից. «Մոտ կես ժամ սպասում էի, թե երբ է ինձ մոտենալու խանութի աշխատակիցը, մոտենալիս էլ այնպիսի կոպիտ տոնով էր պատասխանում հարցերիս, որ քիչ էր մնում առանց ոչինչ գնելու թողնեի, դուրս գայի: Դա քիչ է, մանրն էլ սխալ էր վերադարձրել ու մուննաթ էր գալիս, թե որ ասում եք սխալ է, սպասեք մինչև բոլորին կճանապարհեմ, հետո նորից կհաշվեմ»:
Հայաստանում միջին սպառողի հետ օրվա մեջ կարող է պատահել  նման մոտ 10 դեպք` սկսած երթուղայինի վարորդի բարկությունից, թե «կարող ա չենջ եմ, որ հազար մանրեմ, մանր տու’ր», սովորական խանութի վաճառողից, ով ալարում է հարցերիդ պատասխանել մինչև կոմունալ ծախսերն ընդունող փոստային բաժանմունքներ:
Տոնաավաճառներում  սպասարկումն էլ ավելի վատթար է. եթե հագուստ ես փորձում ու, ասենք,  չես հավանում, վաճառողը խեթ նայում է ու ասում. «իբր խի՞ էդքան շորեր փորձիր, որ չես առնելու…»: «Ռոսիա» տոնավաճառում վաճառողը  բորբոքվեց, երբ գնորդը բարձրաձայն ասաց, թե նույն ապրանքը մեկ այլ տեղ ավելի էժան է:

Հայաստանի Սպառողների ասոցացիայի նախագահ Արմեն Պողոսյանն ասում է, որ  վաճառող -գնորդ հարաբերություններում պետք է առաջնային լինի քաղաքակիրթ սպասարկումը, ինչը Հայաստանում եզակի երևույթ է:

«Եթե խանութի վաճառողուհին գնորդի հետ իրեն կոպիտ է պահում, դրա մասին գնորդն անմիջապես կարող է հայտնել տնօրինությանը, դե օրենքով պատիժ չի սահմանվում: Թեպետ հանրային սպասարկման  օբյեկտների մեծ մասն  ունի իր վարքականոնը, որտեղ քաղաքակիրթ սպասարկման բոլոր պարամետրերը նշված են, որին  պետք է հետևի վաճառողուհին»:

Սպասարկման բարձր որակ ապահովելը նախևառաջ բխում է տնօրինության շահերից.Պողոսյանը պատմում է, որ Երևանում մեկը մտել է համեմատաբար թանկ սրճարան և թեյ պատվիրել, մատուցողը մերժել է նրա պատվերը` հավանաբար մտածելով, որ չարժե սպասարկել 1 գավաթ թեյի համար:

«Տղամարդը դիմել է  մեզ, մենք էլ դեպքի մասին տեղյակ ենք պահել տնօրինությանը: Պարզվում է, որ սրճարան մտած տղամարդը արտասահմանից էր ժամանել, բավականին ապահովված էր և թեյից հետո, հնարավոր է, պատվիրեր ինչ-որ կերակրատեսակ, խմիչք և այլն»,-շարունակում է Պողոսյանը:

Նմանօրինակ դեպք պատահել էր մի զույգի հետ Ծաղկաձորում. «Ճաշելու համար մտանք ռեստոարանանման մի տեղ ու պոմիդորով ձվածեղ պատվիրեցինք` սալաթի հետ: Մատուցողուհին էլ բորբոքվեց, թե դե որ տենց ա, մի 15 րոպեից պետք ա ազատեք»,-պատմում է Աշոտը:

Լուսինեն մի քանի ամիս առաջ կոշիկ է գնել «Մանգո»ամենահայտնի և ամենամասսայական խանութներից մեկից. կոշիկի գինը 42 600 դրամ է. «Համոզված էի, որ կոշիկը կաշվից է, բայց մի քանի անգամ հագա, սկսեց ճաքել ու քերվել: Դե հասկացա, որ իբր Իտալիայում արտադրված կոշիկը լավ «պադդելկա» էր »,-պատմում է Լուսինեն, ով վրդովվել էր նաև աշխատողների սպասարկումից. «Մտնում ես խանութ, խառնաշփոթ ա տիրում, որևէ մեկը չի մոտենում` սպասարկի, դժկամորեն ուղեկցում են հանդերձարան ու վերջում էլ մուննաթ գալիս, թե արագացրեք»:

«Մանգո»-ի մենեջեր Ռուզաննա Չիլինգարյանն ասում է, որ գնորդը կարող է վերադարձնել ապրանքը 14 օրվա ընթացքում, եթե այն նախնական վիճակով է, այսինքն` չի հագել: Իսկ ինչ վերաբերում է սպասարկմանը, Ռուզաննան ասում է, որ խառնաշփոթը զեղչերի առաջին օրերին է. «Մարդ կա, որ, ասենք, 40 շոր է վերցնում, ընկերուհու հետ խորհրդակցելով փորձում, դրա համար էլ հերթեր են կուտակվում»,-ասում է նա`հորդորելով «վատ» նյութ չգրել:
Օրենքով դրամական տույժ չկա սպառողների իրավունքների խախտման դեպքերում: Պողոսյանն ասում է, որ պետք է խստացնել վիճակը:
«Ոչ տուգանքը, ոչ սպառողների միությունը ոչինչ չեն կարող անել, խանութների դեպքում սպառողը կարող է բողոքել տնօրինությանը և տնօրինությունը վաճառողին կհեռացնի աշխատանքից կամ աշխատավարձից պահումներ կանի, և վաճառողը մյուս անգամ իրեն անտաշ չի պահի»,- ասում է ապրանքագետ Արփինե Բաբասյանը: